Το συχνό αλλά πολύπλοκο σύνδρομο των πολυκυστικών ωοθηκών

Στην ουσία πρόκειται για ένα γυναικολογικό πρόβλημα, το οποίο παρουσιάζεται σε πολλές διαφορετικές μορφές και επηρεάζει τον γυναικείο οργανισμό (κυρίως όμως το ορμονικό αλλά και το αναπαραγωγικό σύστημα) με επιπτώσεις των οποίων η σημασία ποικίλει, αφού ενδέχεται να εμφανιστούν συμπτώματα από τριχόπτωση έως και υπογονιμότητα.

Οι πολυκυστικές ωοθήκες περιέχουν πολλές μικρές κύστεις, οι οποίες περιέχουν ωάρια που για ορμονικούς λόγους δεν έχουν αναπτυχθεί επαρκώς. Ωστόσο, δεν έχει ανευρεθεί μία ή περισσότερες συγκεκριμένες αιτίες οι οποίες προκαλούν το σύνδρομο αυτό, ούτε και τα συμπτώματα του είναι σαφώς οριοθετημένα, εντοπισμένα και άμεσα συνδεδεμένα με την εμφάνιση του προβλήματος. Για τον λόγο αυτό δεν υπάρχει μία μοναδική και συγκεκριμένη θεραπεία για την αντιμετώπιση των πολυκυστικών ωοθηκών. Σημαντικοί παράγοντες ωστόσο που φαίνεται να ευθύνονται για την εμφάνιση του προβλήματος είναι η κληρονομικότητα, η διατροφή, οι περιβαλλοντικοί παράγοντες αλλά και ο έντονος ρυθμός ζωής της πλειονότητας των γυναικών σήμερα.
Η κλινική εικόνα που παρουσιάζει το σύνδρομο είναι συνήθως η ακμή, η αυξημένη τριχοφυΐα, η παχυσαρκία, οι διαταραχές της έμμηνου ρύσης, αλλά και τα προβλήματα υπογονιμότητας. Για τον εντοπισμό του συνδρόμου μπορεί να γίνει εργαστηριακός ορμονολογικός έλεγχος και υπερηχογραφική εξέταση.
Οι διαταραχές στην έμμηνο ρήση μπορεί να οφείλονται στο γεγονός ότι δεν παράγονται όλες οι απαραίτητες ορμόνες οι οποίες βοηθούν στο να ωριμάσει επαρκώς ένα ωάριο, με αποτέλεσμα να μην απελευθερώνεται από το ωοθυλάκιο το οποίο είναι προορισμένο κανονικά να το φιλοξενεί, μόνο προσωρινά.  Το ωοθυλάκιο δεν σπα με αποτέλεσμα ο έμμηνος κύκλος της γυναίκας να είναι ακανόνιστος. Τέλος οι κύστεις οι οποίες παραμένουν ακέραιες, με τον καιρό παράγουν ανδρογόνα, προκαλώντας επιδράσεις όπως η έντονη τριχοφυΐα αλλά και εμποδίζουν περαιτέρω την ωορρηξία.
Συνήθως, οι γυναίκες με πολυκυστικές ωοθήκες δεν παρουσιάζουν όλα τα συμπτώματα αλλά μόνο ένα ή δύο απ’ αυτά. Φυσικά η εμφάνιση αυτών των συμπτωμάτων δεν σημαίνει απαραίτητα ότι έχει εμφανιστεί το σύνδρομο αλλά το σίγουρο είναι ότι στην περίπτωση εμφάνισής τους, τα αίτια τους οφείλουν, αν μη τι άλλο, να διερευνηθούν.