Υπογονιμότητα

Πότε πρέπει το ζευγάρι να απευθυνθεί στον ειδικό υπογονιμότητας;

H υπογονιμότητα είναι σήμερα ένα συνηθισμένο πρόβλημα. Υπολογίζεται ότι περισσότερα από ένα στα επτά ζευγάρια δεν κατορθώνουν να αποκτήσουν παιδί με φυσικό τρόπο, παρά τις συνεχείς προσπάθειες. Στις περιπτώσεις μάλιστα όπου τελικά πραγματοποιείται ο ενδελεχής έλεγχος με τις ειδικές εξετάσεις συχνά αποκαλύπτεται ότι ο ένας εκ των δύο συντρόφων ή και οι δύο έχουν οργανικά προβλήματα που εμποδίζουν τη σύλληψη. Τα προβλήματα αυτά άλλοτε αντιμετωπίζονται αποτελεσματικά και αποκαθίσταται η γονιμότητα και άλλοτε «παρακάμπτονται» με τεχνικές υποβοηθούμενης αναπαραγωγής, που επιτρέπουν στα ζευγάρια να αποκτήσουν το παιδί που τόσο επιθυμούν.

Το μεγάλο ερώτημα όμως για τα υπογόνιμα ζευγάρια είναι το πότε πρέπει να απευθύνονται τελικά στο γιατρό.

 

Η ώρα του ειδικού

Σύμφωνα με τις κατευθυντήριες οδηγίες της Αμερικανικής Εταιρείας Αναπαραγωγικής Ιατρικής (ASRM), στις γυναίκες ηλικίας κάτω των 35 ετών η ιατρική συμβουλή είναι απαραίτητη εφόσον περάσουν 12 μήνες συστηματικού σεξ χωρίς προφυλάξεις και δεν επιτευχθεί σύλληψη.

Όταν όμως η γυναίκα είναι μεγαλύτερης ηλικίας, η ιατρική συμβουλή πρέπει να επισπεύδεται και συνιστάται έπειτα από 6 μήνες συχνών ερωτικών επαφών χωρίς προφυλάξεις, διότι η ηλικία είναι ένας από τους σημαντικότερους παράγοντες κινδύνου για υπογονιμότητα όσον αφορά το γυναικείο φύλο.

Υπάρχουν όμως και μερικές περιπτώσεις κατά τις οποίες τα ζευγάρια πρέπει να ζητούν ιατρική βοήθεια πολύ νωρίτερα. Αυτή είναι, για παράδειγμα, η περίπτωση των ζευγαριών στα οποία ο ένας ή και οι δύο έχουν συμπτώματα ύποπτα για υπογονιμότητα. Στις γυναίκες τέτοιου είδους συμπτώματα είναι η ακατάστατη έμμηνος ρύση, η επώδυνη ή «βαριά» περίοδος, η απουσία έμμηνου ρύσης, διάφορες ενδείξεις ορμονικών διαταραχών (π.χ. επίμονη ακμή, μειωμένη ερωτική επιθυμία, αυξημένη τριχοφυΐα σε ασυνήθιστα μέρη του σώματος, λέπτυνση των μαλλιών) και ο πόνος κατά τη σεξουαλική επαφή.

Στους άνδρες συμπτώματα ύποπτα για υπογονιμότητα είναι οι αλλαγές στην ερωτική επιθυμία, ο πόνος ή η διόγκωση των όρχεων, οι δυσκολίες στη διατήρηση της στύσης, τα προβλήματα εκσπερμάτισης και οι μικροί σκληροί όρχεις.

Προληπτική ιατρική συμβουλή συνιστάται επίσης όταν υπάρχει ιστορικό παθήσεων που είναι γνωστό ότι μπορεί μακροπρόθεσμα να πλήξουν τη γονιμότητα. Τέτοια νοσήματα είναι ορισμένα αυτοάνοσα (π.χ. συστηματικός ερυθηματώδης λύκος), τα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα, οι ορμονικές διαταραχές (π.χ. σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών) και η ενδομητρίωση.

Επίσης, οι γυναίκες με οικογενειακό ιστορικό πρόωρης εμμηνόπαυσης (πρώιμη ωοθηκική ανεπάρκεια) πρέπει να απευθύνονται νωρίτερα στο γιατρό. Το ίδιο και όσες είχαν δύο ή και περισσότερες συνεχόμενες αποβολές, όσες πλησιάζουν ή έχουν περάσει την ηλικία των 40 ετών, αλλά και οι άνδρες και οι γυναίκες με ιστορικό καρκίνου για τον οποίο υποβλήθηκαν σε χημειοθεραπεία ή/και ακτινοθεραπεία στην περιοχή της πυέλου.