Υπογονιμότητα

Δωρεά Ωαρίων: Όταν η εξωσωματική γονιμοποίηση δεν αρκεί…

Στις μέρες μας δεν είναι πια σπάνια η διαδικασία της δωρεάς ωαρίων για την επίτευξη μιας εγκυμοσύνης, αφού είναι σε θέση να επιτρέψει σε υπογόνιμα ζευγάρια τα οποία έχουν εξαντλήσει κάθε άλλου είδους θεραπεία καθώς και σε γυναίκες, οι οποίες για ποικίλους λόγους (όπως προχωρημένη ηλικία, πρόωρη εμμηνόπαυση, ιστορικό καρκίνου, κακή ποιότητα ωαρίων κ.α) δεν παράγουν δικά τους ωάρια, να γεννήσουν παιδιά.

Η απόφαση ενός ζευγαριού σχετικά με το αν θα πρέπει να πραγματοποιηθεί μια δωρεά ωαρίων μπορεί να είναι εντελώς διαφορετική από αυτή ενός άλλου ζευγαριού με ακριβώς το ίδιο ποσοστό πιθανότητας εγκυμοσύνης και σε αυτή την περίπτωση εξαρτάται κυρίως από τη θέληση του ζευγαριού να προσπαθήσει για μια εγκυμοσύνη με το δικό του γενετικό υλικό. Σε αντίθεση με τις προσπάθειες εξωσωματικής με ωάρια από τη σύζυγο, στην περίπτωση της δωρεάς, ο χρόνος δεν πιέζει τόσο αφού η ηλικία της δότριας είναι εκείνη που διαδραματίζει τον μεγαλύτερο ρόλο. Επίσης η δωρεά ωαρίων επιτρέπει στο ζευγάρι να νιώσει την χαρά της κυοφορίας. Τα ποσοστά επίτευξης εγκυμοσύνης που αναφέρονται στην διεθνή βιβλιογραφία προσεγγίζουν ακόμη και το 60-70%.
Η επιλογή της δότριας γίνεται σύμφωνα με το νομικό πλαίσιο (Νόμος 3305 | 01/2005). Θα πρέπει να είναι μικρότερη των 35 ετών καθώς και να έχει φυσιολογικό ιατρικό ιστορικό αλλά και κλινική εξέταση. Επιπλέον η δότρια υποβάλλεται σε μια σειρά εξετάσεων μεταξύ των οποίων βρίσκεται και ο υπερηχογραφικός έλεγχος γιατον αποκλεισμό παθολογικών γυναικολογικών καταστάσεων, ο έλεγχος των χρωμοσωμάτων (κάρου τύπος)για τον αποκλεισμό χρωμοσωμικών ανωμαλιών, κυστικής ίνωσης, HIV, σύφιλης, ομάδας Rh και η ηλεκτροφόρηση για αποκλεισμό της μεσογειακής αναιμίας. Έτσι καθίσταται δυνατό να διαπιστωθεί ότι οι δότριες είναι υγιείς αλλά και κατάλληλες για να δωρίσουν τα ωάρια τους.

Οι γυναίκες αποφασίζουν να δωρίσουν τα ωάριά τους είτε λόγω του οικονομικού οφέλους καθώς προβλέπεται μια αποζημίωση για την συγκεκριμένη διαδικασία, είτε για λόγους συναισθηματικούς προκειμένου να βοηθήσουν κάποιο υπογόνιμο ζευγάρι. Βάση νόμου βέβαια στην Ελλάδα η δότρια είναι ανώνυμη, η δωρεά σε γνωστά πρόσωπα απαγορεύεται ενώ η δότρια οφείλει να παρέχει τη γραπτή της συναίνεση σύμφωνα με την οποία θα επιτρέπει τη χρήση των ωαρίων της για θεραπεία υπογονιμότητας τρίτων προσώπων.

Η δωρεά ωαρίων δεν έχει καμία παρενέργεια για τη λήπτρια ενώ όσον αφορά τη δότρια, πρόκειται επίσης για μια σχετικά απλή διαδικασία αφού η πλειονότητα των επιπλοκών που ενδέχεται να προκύψουν δεν είναι σημαντικές και δεν διαρκούν για μεγάλο χρονικό διάστημα. Σε κάθε περίπτωση πρόκειται για μια σημαντική απόφαση με συναισθηματικές και ψυχολογικές παρενέργειες που μπορεί να προκύψουν μετά τη δωρεά.

Οι περισσότερες εγκυμοσύνες με εξωσωματική σε γυναίκες πάνω από τα 44 έτη είναι αποτέλεσμα δωρεάς ωαρίων, αφού το ποσοστό επίτευξης εγκυμοσύνης μειώνεται δραματικά μετά από αυτή την ηλικία. Επειδή δεν υπάρχει ακομη στην Ελλαδα κάποια επίσημη και αξιόπιστη πηγή για την καταγραφή των κύκλων εξωσωματικής η συχνότητα της δωρεάς ωαρίων δεν είναι γνωστή.